- شریان و ورید فمورال (در صورت معالجه اندام فوقانی) یا شریان و ورید آگزیلاری (در صورت معالجه اندام تحتانی) بسته می شوند
- لوله هایی به اندام آسیب دیده وارد می شوند و به دستگاهی مخصوص متصل می شوند تا داروهای شیمی درمانی گرم شده (داروهای سیتوتوکسیک) را به گردش در آورند. ترکیبی از فنیل آلانین(ملفالان) و اکتینومایسین D اغلب استفاده می شود.
- به داروهای سیتوتوکسیک فرصت میدهند که به مدت 60-90 دقیقه در بافتها گردش کنند. پس از آن به اندام اجازه داده می شود تا خنک شود.
- در آخر لوله ها برداشته شده و کلامپ عروق قبل از بخیه محل برش، برداشته میشود.
- قرمزی. این قرمزی معمولاً ظرف 48 ساعت پس از جراحی شروع می شود اما در نهایت پوست کمرنگ شده و در عرض 6 ماه بحالت طبیعی برمی گردد. با این حال ، گاهی اوقات ، تغییر رنگ دائمی است.
- تاول یا فلسی شدن پوست.
- تورم و ادم لنفی اندام آسیب دیده. برای بعضی از بیماران ادم بعد از پرفیوژن ایزوله اندام نیز می تواند دائمی باشد.
- تغییر در ناخن ها.
- پاسخ به درمان به میزان75٪
- کنترل بیماری موضعی
- افزایش میزان بقای بیمار در مقایسه با عدم درمان
- میزان مرگ و میر ناشی از عمل 0.6٪ و میزان از دست دادن اندام 0.8٪ است.
- بیماران با پیش آگهی ضعیف بیشترین سود را از این روش می برند.
- اثربخشی زیاد آن
- از درمان سیستمیک جلوگیری می کند ، چون درمان سیستمیک ممکن است به اندازه پرفیوژن اندام جداگانه موثر نباشد.
- تهاجمی است و خطر عفونت را به همراه دارد
- این یک روش کاملاً تخصصی ، گران قیمت است و به یک متخصص جراحی پرفیوژن و همچنین یک دستیار مجرب نیاز دارد
- عوارض جانبی ناخوشایندی دارد (بیشتر محدود به اندام آسیب دیده است) ، که شامل ناراحتی ، تحریک ، درد یا سفتی ، ریزش موی اندام ، گزگز یا بی حسی ، تغییر شکل ناخن و تورم است.
برای اطلاعات بیشتر با این شماره تماس بگیرید 6280-444-0902
کلینیک جراحی انکولوژی دکتر مجید اکرمی
الگویی نوین در مراقبت سرطان
