جراحی سرطان چیست؟

در گذشته ، جراحی  تنها درمان برای سرطان محسوب میشد .علی رغم پیشرفت های انجام شده در درمانهای دارویی و پرتودرمانی ، جراحی هنوز هم تنها روش برای درمان بیشتر سرطان های جامد است. جراحان نقشی اساسی در درمان  و تحقیقات سرطان دارند و مسیرهای تشخیصی و درمانی را برای بیشتر سرطان ها از مشاوره تا جراحی و مراقبت های بعدی هدایت می کنند. تلاش آنها همچنین منجر به بسیاری از پیشرفتهای بزرگ در تحقیقات سرطان شده است.

با این حال ، درمان سرطان در طی چند دهه اخیر بسیار سریع تکامل یافته است و بنابراین برای همگام شدن با این تغییرات ، رشته جدیدی از جراحی مورد نیاز است. دیگر جراحی به تنهایی درمان اکثر بدخیمی های جامد نیست بلکه ترکیبی از جراحی و چند روش درمانی (با رادیوتراپی بسیار متمرکز ، درمان های مولکولی هدفمند و پلی شیمی درمانی) به استاندارد مدرن درمان و مراقبت تبدیل شده است.

در نتیجه ، جراح ، که 40 سال پیش اغلب تنها متخصص درمانگر بیشتر بیماران سرطانی بود ، دیگر نمی تواند جداگانه کار کند بلکه باید یک تیم چند رشته ای را هدایت کند. این تیم باید چیزی فراتر از یک تکنسین باشند و باید بیولوژی و رفتار بیماری و همچنین مشارکت سایر رشته ها در درمان بیماران سرطانی را درک کنند. در این مرحله است که جراح به یک جراح سرطان تبدیل می شود.

بعنوان مثال:

• همکاری با انکولوژیست در استفاده از شیمی درمانی یا رادیوتراپی قبل از عمل برای افزایش یا اجازه جراحی امکان پذیر و علائم مربوط به درمان کمکی پس از جراحی.
• همکاری با رادیولوژیست ها برای برنامه ریزی جراحی یا بهینه سازی برداشتن حاشیه بافت.
• همکاری با آسیب شناسان برای اطمینان از درمانهای اولیه و کمکی (ایمونوفنوتیپ تومور و تجزیه و تحلیل جهش برای بهینه سازی درمان) و اطمینان از کیفیت جراحی (به عنوان مثال ارزیابی برداشتن حاشیه محیطی)
• همکاری با متخصصان ژنتیک در سرطانهای ارثی برای بهینه سازی درمان ، پیشگیری یا غربالگری (BRCA1 ، FAP).

جنبه فنی جراحی نیز در چند دهه گذشته با پیشرفت های زیر متحول شده است:

• جراحی کم تهاجمی سرطان ، (لاپاراسکوپی ، جراحی آندوسکوپی)
• تشخیص بهتر حاشیه های جراحی (به عنوان مثال TME در سرطان رکتوم)
• نمونه برداری از گره سنتینل
• جراحی رباتیک ،
• شیمی درمانی و پرتودرمانی حین عمل (پرفیوژن اندام ، HIPEC ، IORT)
• جراحی ترمیمی (انکوپلاستی پستان ، جراحی سر و گردن ، تکنیک های تعویض مثانه)

برخی روشها فقط باید در مراکز کاملاً تخصصی انجام شود. بعنوان مثال می توان به جراحی سایتوریداکتیو با HIPEC ، جراحی سارکوم ، پرفیوژن ایزوله اندام ، برداشتن کبد و جراحی سرطان لاپاراسکوپی اشاره کرد. درک این روشهای پیچیده تر برای هر جراحی که با یک سایت سرطانی سروکار دارد ضروری است. به عنوان مثال ، پیشرفت های گسترده در جراحی کبد به این معنی است که یک جراح فوق تخصص پس از شیمی درمانی نئوآجوانت و آمبولیزاسیون ورید پورتال آن را جراحی کند. بدیهی است که هر جراحی قادر به ارائه این تکنیک های پیشرفته نیست ، اما اگر در این زمینه کار کند وظیفه دارد کاملاً از آنچه ممکن است آگاهی داشته باشد.

این تنها در صورتی امکان پذیر است که همه جراحانی که با سرطان سر و کار دارند آموزش ببینند و در معرض انکولوژی پیشرفته جراحی قرار بگیرند.

انتظار این است که “جراح سرطان” دارای دانش گسترده ای از دانش مربوطه است و با سطح بالایی از دانش پیشرفته و تخصص فنی در انجام روشهای جراحی ، به درمان می پردازد.

در حال حاضر در ایالات متحده آمریکا ، اکثر اقدامات سرطان شناسی هنوز توسط متخصصان عمومی انجام می شود که هیچ آموزش خاصی برای انکولوژی ندیده اند. امید است که این شناخت فوق تخصص جدید ، وضعیت را بهبود بخشد.

در اروپا اوضاع پیچیده تر است. بیشتر کشورهای عضو اروپا دارای نهادهای حرفه ای خاص خود هستند که فارغ التحصیلی و تخصص پزشکی را تنظیم می کنند. اما این واقعیت که بسیاری از ارگانهای مختلف درگیر هستند و قوانین ملی به طور گسترده ای متفاوت است ، به این معنی است که هماهنگی عمل و تنظیم استانداردهای کیفیت سراسر اروپا دشوار است.

اتحادیه متخصصان پزشکی اروپا (UEMS) برای اطمینان از بالاترین استانداردهای مراقبت های پزشکی در سراسر اروپا و ارتقا استانداردها در سال 1958 تاسیس شد. این بخش شامل 37 بخش تخصصی و شامل هیئت جراحی اروپا (EBS) است که تعدادی از امتحانات تخصصی را اجرا می کند. هدف از این اقدام ارائه مدارکی از تخصص در موضوع در سطحی است که در همه کشورهای اروپایی قابل قبول باشد.

انواع جراحی های درمانی سرطان

• جراحی به قصد علاج قطعی (Curative surgery)

عموما وقتی انجام میشود که تومور محدود به ارگان خاصی است. ممکن است قبل یا بعد از درمان های دیگراز جمله شیمی درمانی و پرتو درمانی انجام شود.

• جراحی کاهش حجم تومور ( Debulking surger)

اگر برداشتن تمام حجم تومور بعلت درگیری ارگانهای حیاتی امکان پذیر نباشددر برخی انواع تومور برداشتن بخشی از تومور هم می تواند در درمان سرطان نقش مهمی داشته باشد.

• جراحی تشخیصی (Diagnostic surgery )

برای مثال نمونه برداری

• جراحی تسکینی (Palliative surgery)

جهت رفع علایمی مانند درد و انسداد روده و خونریزی و عفونت زخم و …….. در تومورهای پیشرفته بکار میرود.

• جراحی پیشگیرانه یا کاهنده ریسک (Preventive)

در بیمارانی که قویا مستعد ابتلا به نوعی سرطان در آینده هستند برداشتن عضو در معرض سرطان میتواند مانع ایجاد سرطان شود.مانند برداشتن پستان و بازسازی آن با پروتز

• جراحی بازسازی (Reconstructive)

جهت حفظ ظاهر بیمار یا عملکرد یک عضو خاص انجام میشود.مانند بازسازی پستان

• جراحی جهت مرحله بندی (Staging surgery)

گاهی جهت مشخص شدن مرحله بیماری قبل از شروع درمان نیاز به جراحی میباشد.

• جراحی حمایتی (Supportive surgery)

جهت کمک به درمانهای غیر جراحی انجام میشودمانند قرار دادن پورت کت جهت انجام شیمی درمانی